segunda-feira, outubro 30, 2006

A Figura

A coisa, amorfa,

entreabriu os olhos,

soprou as cabeças,

beijou-lhes as faces.

Seus lábios, enormes,

são grandes e verdes.

A língua é roxa.

Beijou-lhes as faces,

tocou-lhes os olhos,

baixando as pálpebras.

A boca, infeita,

cantou um seu canto,

e surdos tambores

bailaram nos ares,

os corpos tomaram.

E enquanto bailavam,

bailavam, bailavam,

os corpos sorriam,

os corpos cantavam,

os corpos dormiam,

cedendo ao seu canto,

ingênuos, insanos,

também desatentos

aos grandes cavalos

por trás da figura:

uns cachos horrendos,

nodosos e roxos,

caindo dos lábios.